Ik geef mijn kind vaak zijn zin, alleen zo is het voor mij uit te houden
Anke Warmerdam en Anke Zegers op 8 februari 2016 14:03 | Reageer
Na lang twijfelen, heeft ze toch contact met me opgenomen. Ze werkt zelf met kinderen, maar komt hier met haar eigen kind niet uit. Dan is het best lastig om hulp in te schakelen. Ze begint heel open haar verhaal te vertellen.
Haar zoontje van 2 is zo ontzettend boos! Hij heeft iets in zijn hoofd en zo moet het gebeuren. Als ik wil kan ik de hele dag ruzie maken. Dus ik geef hem nu maar vaak zijn zin, alleen zo is het voor mij nog uit te houden. Hij dwingt mij steeds om dingen te doen die ik eigenlijk helemaal niet wil doen. Dan geef ik zijn tutje maar weer. Ik begrijp het niet. Waarom word je nou steeds zo boos? Ik loop de hele dag op eieren. Ik zou zo graag willen dat hij op een rustige manier kenbaar zou kunnen maken wat er aan de hand is, zonder steeds maar te ontploffen. Ik zou het zo graag weer fijn met hem willen hebben. Dat we samen rustig een boekje kunnen lezen en dat ik van hem kan genieten.
Wat dapper van deze moeder om mijn hulp te vragen. Je kind spiegelt jou en dat zijn vaak dingen die je zelf niet kunt bedenken of kunt zien (ja, dat is ook zo voor mij). Samen met haar, ga ik kijken naar wat haar zoontje haar met zijn gedrag duidelijk wil maken. Ik geef haar aan dat het mij opvalt dat zij erg meegaand is en je zoontje erg dwingend is. Je doet er alles aan om hem het maar naar zijn zin te maken. Ben je buiten je gezinsleven ook zo meegaand? Ze knikt en zegt: 'Ik stel me altijd erg bescheiden op. Ik vind wel van alles, maar ik zeg het niet want ik ben bang dat anderen mij toch niet begrijpen'. Dan kijken we waar dit vandaan komt, want je doet dit niet zomaar. Als snel blijkt dat ze een moeder had die om ieder klein dingentje boos werd. Als kind heeft ze zich hierdoor erg onveilig gevoeld. Zelf mocht ze niet boos zijn. Als klein meisje liep ze dus ook al op eieren. Ze hield haar mond over alles wat belangrijk voor haar was.
Haar zoontje spiegelt dat het nu eindelijk tijd voor haar is om voor zichzelf op te gaan komen. Dat ze geen dingen meer hoeft te doen, die ze eigenlijk helemaal niet wil doen. Dat ze van zichzelf mag gaan laten horen, brullen desnoods. De tranen rollen over haar wangen, hier verlangt ze echt naar. We bepalen samen de eerste stapjes die ze hierin gaat zetten en maken een vervolgafspraak. En hoe het nu is met haar zoontje? Die is veel rustiger en veel minder vaak boos. Hij geeft heel rustig aan wat hij wil, net zoals mama dat nu (heel goed) in haar leven aan het doen is.
Door kindertolk Marga Huis in t Veld uit Waalwijk.
