Zo was jij vroeger helemaal (niet)
op 1 juni 2016 20:09 | Reageer
Opa's en oma's spelen een grote rol in het leven van de kleinkinderen. Op school zie je vaak meer grootouders staan dan ouders. Ze passen op en springen vaak bij als dat nodig is. Het mooie vind ik dat je op deze manier goed kunt zien hoe je ouders vroeger met jou omgingen. Heel beschermend, streng of juist heel vrij. 'Zo moeten ze ook op mij hebben gereageerd', denk ik dan vaak.
Mijn zoontje is uitbundig, temperamentvol en heel spraakzaam. Ik krijg dan ook steeds van mijn ouders te horen dat hij helemaal niet op mij lijkt. Ik was heel stil, rustig en volgzaam. Je zette mij ergens neer en dan had je geen last meer van mij. Dat is hoe ik altijd werd omschrijven en wat ik ben gaan geloven over mezelf.
'Mijn zoontje? Die lijkt helemaal op mijn man' riep ik dan. Maar is dat eigenlijk wel echt zo? Als ik echt eerlijk ben, zit er ook veel temperament in mij. Ergens heb ik ervoor gekozen om dat niet meer te laten zien, waarschijnlijk omdat een braaf en stil meisje veel beter te handelen is. Diep van binnen ben ik ook uitbundig en spraakzaam, maar voelde daar vroeger niet veel ruimte voor omdat mijn moeder als zo uitbundig was.
Dit zijn dingen die ik me niet meer bewust kan herinneren, maar als ik echt goed kijk en mijn ouders met mijn kinderen samen zie, kan ik het me zomaar voorstellen. Het is nu aan mij om verder te ontwikkelen wat ik altijd dacht dat ik niet was: uitbundig, temperamentvol en spraakzaam. Dat is wat mijn zoontje mij leert. Om nu te zijn wie ik diep van binnen ben. En het mooie is.... dat doe ik niet alleen voor mezelf en voor hem, maar ook weer voor mijn toekomstige kleinkinderen.