Janita Venema op 28 oktober 2015 21:43 | Reageer

Heb jij een peuter die zich gillend en krijsend op de grond stort, en dan niet meer te bereiken is? Een kind dat slaat en schopt van woede of onmacht? Een scheldende puber die zich agressief gedraagt?

Ouders komen best vaak in onze praktijken voor boosheid of agressie van hun kinderen. Van de basisemoties is boosheid misschien wel degene die we het meest lastig vinden. Anders dan bij verdriet of angst kunnen we ons door de woede aangevallen voelen, beschuldigd, tekort schieten enzovoorts en daardoor reageren we vanuit die kramp.

Wat nou als we tegen ons kind zouden zeggen: "Wat ben je boos! Ik zie dat je heel boos bent." Als we het kind zouden erkennen in zijn/haar woede, het de mogelijkheid bieden om die boosheid op een goede manier te ontladen en daarna te luisteren waar het kind zo boos over was... Dat helpt vaak! Hetzelfde doen we toch ook bij verdriet? Erkennen, ontladen, luisteren.

Als je kind structureel vaak boos is, zal er wellicht ook iets anders nodig zijn, wordt er mogelijk ook iets van jou gevraagd. De boosheid of onmacht uit je jonge jaren erkennen, ontladen, en vervolgens echt luisteren naar het verhaal dat er bij hoort ...! En de gevoelsoefening doen.

Boosheid bij kinderen daar kunnen we goed mee uit de voeten met PresentChild. Woede die zijn plek heeft gekregen, komt tevoorschijn als pure power! Een 'eeuwig boos' kind kan zomaar als een blad aan de boom omslaan. Lees de voorbeelden op de site. Dat gunnen we ieder kind en elke ouder! Wil je daar hulp bij, ga dan langs bij een van de kindertolken.

 

 

Reageer