op 10 mei 2016 11:16 | Reageer

Leven in vrede en vrijheid.

Vrijheid en vrede; dat willen we allemaal graag in ons leven. Ik zie en spreek veel mensen die hier naar op zoek zijn. En meteen daar gaat het al mis. We projecteren daarmee deze zijnstoestanden in de toekomst. Als dit of dat er is, dan ben ik echt vrij, ben ik gelukkig, heb ik vrede in mezelf.

Al in onze vroegste jeugd is dit wat ons verteld en voorgeleefd wordt door ouders en opvoeders. Stef Bos zingt zo treffend: Want de meester had verteld: “Jullie kunnen alles worden, als je maar je huiswerk kent, maar je moet geduldig wachten tot je later groter bent.”

En nu is het later en wat nu? Wie ben je nu? Vaak weten we het niet meer en verstoppen we ons uit angst. Angst voor teleurstelling, afwijzing, falen, mislukking. En daarmee houden we direct de cyclus in stand voor ónze kinderen. 

Vrijheid en vrede zijn niet iets om te bereiken, ze zijn niet te grijpen. Het is wie we zijn, als we ons ware zelf zijn in het hier en nu. Het is dat wat er is als we volledig opgaan in het zijn, het is onze essentie. Dat waar we als kind, voordat we het geconditioneerde denken aanleerden, nog veel meer mee waren verbonden. Dat waar onze kinderen (nog) veel  meer mee zijn verbonden.

In deze tijd mogen we ons bevrijden van wie we denken te zijn, of zijn geworden, en één te worden met de grootsheid in onszelf. Dan gaan we automatisch geven, vanuit ons hart. Herken je dat, dat als je een klein eendje ziet of een puppy, dat je dan meteen de liefde voelt stromen en het wilt koesteren? Dat is onze ware natuur, liefde gevend.

Wil jij vrede en vrijheid in je leven? Je bevrijden van wie je denkt te zijn? Onze kinderen, die zo dichtbij ons staan, die zoveel van ons houden, kunnen ons hiermee helpen. Omdat ook hun ware natuur geven is, geven zij prachtige boodschappen door!

Reageer