Kindertolk^®, coach, trainer onderwijs

Wie ben ik?

Een blije, vrije, relaxte, positieve mama van twee lieve meiden, waar ik super veel van leer. Mijn oudste dochter was 9 toen ik, na het lezen van een boek en volgen van de opleiding tot kindertolk stopte met wat ik dacht dat ‘opvoeden’ was, dat wat ik zelluf had meegekregen. Ik bracht mijn dochters vooral omgangsvormen, beleefdheid en regels bij. Ik was me er niet bewust van, nu heel blij, dat ik het anders zie en anders mag doen. ‘Zoals het hoort’ of ‘zo moet het’ liet ik achter me. Ik vertrouw erop, dat mijn kinderen goed zijn zoals ze zijn, daar hoef ik niets aan te veranderen. Kinderen zijn natuurtalenten in willen leren en dus mogen wij ons als volwassenen ook ONT-wikkelen. Als een ui, die je afpelt, de ‘lagen’, die we om ons heen hebben gecreëerd, omdat we onszelluf wilden beschermen tegen wat dan ook.

Het enige wat ik nog doe, is mijn kinderen beschermen tegen gevaar en daarnaast geef ik ze de kans om hun eigen ‘fouten’ oftewel leermomenten, te mogen maken. Ik hoef en kan ze niet te behoeden voor de ‘fouten’/leermomenten, die ik gemaakt heb in mijn leven.

Naast mama, ben ik de oudste dochter van mijn overleden lieve mama, waar ik zelfstandigheid, empathie, behulpzaamheid, klaarstaan voor een ander heb meegekregen. Geen hulp inschakelen, alles alleen doen en wegcijferen waren ook ‘kwaliteiten’, die me met de paplepel zijn ingegoten. Gelukkig, kan ik nu zeggen, dat ik na jaren hard ‘werken’ aan mezelluf door een coachopleiding en andere opleidingen en trainingen te hebben gevolgd, geleerd heb om hulp in te schakelen wanneer dat nodig is, want je moet het wel zelluf doen, maar je hoeft het niet alleen te doen.

Ik ben ook de oudste dochter van mijn overleden lieve papa, hij is bij ons weggegaan toen ik 2 jaar oud was, waardoor ik een mega vette verlatingsangst had, waar ik me tot na mijn veertigste niet eens bewust van was. Deze verlatingsangst nam ik mee in vriendschappen, familie, collega’s, leerlingen en vooral in mijn relaties met mannen. Poeh, poeh…dat was heftig, ik met mijn verlatingsangst liep natuurlijk tegen mannen aan, die zich niet konden binden.

De strijd binnen mijn relatiemzorgde ervoor, dat ik in 2015 een auto-immuunziekte ontwikkelde. Ik had een lekkende nierfilter. Ik lekte eiwitten en zoals je misschien wel weet staan eiwitten voor energie. Al mijn energie ging verloren, omdat ik mezelluf compleet wegcijferde om koste wat kost niet weer verlaten te worden. Wat ik eigenlijk deed daarmee was mezelluf verlaten. Na het besluit te hebben genomen om te scheiden, ging het meteen beter met mijn gezondheid. Het resultaat van voor mezelluf kiezen, echt alleen kunnen zijn en er van te genieten, op mezelluf vertrouwen, is dat ik nu al 3 jaar helemaal gezond ben. Van 84 pillen per week, chemo en prednison kuren en infusen, naar een medicijnvrij leven. Ik heb met mezelluf afgesproken, dat ik MIJ nooit meer in de steek laat. Dat voelt zo vrij, heerlijk.

Inmiddels heb ik 21 jaar onderwijservaring binnen het mbo. Geweldig om jongeren te mogen begeleiden in hun groei. Prachtig mooie gesprekken over hoe zij over het leven denken, wat zij meemaken, waar ze tegenaan lopen in hun leven en welke doelen en dromen ze hebben. Geweldig, dat ik jongeren nu mag trainen om hun dromen en doelen echt waar te maken, door elke dag kleine stappen te zetten richting hun droomleven.

Ik kan zo genieten tijdens trainingen, waarin ik samen met mama’s, professionals of jongeren zoveel groei-momenten kan creëren. Zo fijn om te zien hoe ze elke keer tijdens en na trainingen, wandelcoaching of individuele trajecten meer in de flow raken en op hun eigen gevoel en intuïtie leren te vertrouwen en de inzichten, die ze krijgen in hun eigen familiesystemen.

Mijn passie is om mama’s, professionals en jongeren te begeleiden in hun groei, hun dromen en wensen uit laten komen. Ik hou van kansen zien in groei-momenten, verbinding creëren, angsten vrijlaten en op jezelluf vertrouwen, jezelluf zien en horen, grenzen aangeven, dus nee zeggen tegen de ander en ja tegen jezelluf.

Ik gun jou en mij een leven lang groeien

Liefs Bouke

• Vorige pagina