Kinderen spiegelen het meest scherp. Ze kijken dwars door hun ouders heen. Met hun emoties, gedrag of lichamelijke klachten vertellen ze aan hun ouders wat er in hén speelt en nu hun aandacht vraagt. Op een buitengewoon intelligente en liefdevolle manier treden ze daarover in detail. Het kind laat de ouder iets zien in zijn spel, met zijn (leer)ontwikkeling, emoties, door een lichamelijke klacht, op het gebied van eten, slapen of zindelijkheid. Een kindertolk kan – op basis van het probleem van het kind – vertalen waar het in de ouder over gaat en namens het kind een dialoog voeren met het onbewuste van de ouder.
Dit resulteert in een levensles voor de ouder die alleen het kind kent en door het onderbewuste of de ziel van de ouder herkend wordt als waar.